Виталя, оксид углерода как легко растворяется, так и легко покидает воду, в процессе аэрации флейтой, результат - практически ни чего не меняется"калі даў СО2, то дай і сьвятла",
ну это не легенда, если чел сознательно подает газ, то наверное хочет добиться высокого прироста, а тут как- количество потребляемого со2 должно соответствовать количеству света и наоборот.
Алег, ты прынцыпова неправы ў гэтым пытаньні. Справа ў тым, што хуткасьць пакіданьня залежыць ад рознасьці канцэнтрацый (цякучай і роўнавеснай) і імкнецца да нуля, калі цякучая канцэнтрацыя імкнецца да роўнавеснай (0.6 мг/л). Калі ў вадзе ёсьць крыніца СО2 (напрыклад, нітрыфікацыя бактэрыямі альбо наўпрост падача з брагі/балона), то наяўнасьць аэрацыі альбо паднятая флейта не да 0.6 мг/л апусьціць канцэнтрацыю, а толькі да таго ўзроўня пры якім хуткасьць пакіданьня не зраўняецца з хуткасьцю генерацыі/падачы. Апроч іншага, пры канцэнтрацыі СО2 ў вадзе вышэй за 0.6 мг/л заўсёды мае месца яго дыфузія ў паветра праз паверхню вады, на гэты працэс мы ў любым выпадку паўплываць не можам. Можа скласьціся, што вынесеная па-над вадою флейта дадасьць ну, скажам, 10% дадатковай дыфузіі, тады мы практычна не заўважым амаль ніякага эфекту ад гэтага вынасу па-над вадою флейты. Не ўсё так крытычна. У маім уяўленьні, калі мы задаволеныя тымі 2-3 мг/л, што могуць мець месца ў акварыўме без сьпецыяльнай падачы газу (з-за проста працэсаў жыцьцядзейнасьці такіх як дыханьне, гніенье і г.д.), то я не думаю, што памяркоўная аэрацыя або вынас флейты па-над вадою могуць істотным чынам панізіць гэты і без таго нізкі ўзровень. Ну, хай стане 1.5-2 мг/л - расьліны гэтага нават не заўважаць. А вось, калі было, скажам, 0.01 мг/л (на сонцы, без аэрацыі), а стала 0.2 мг/л (з аэрацыяй), то гэта прырост у 20 разоў (!!!) - пры тым асьвятленьні, што дазволіла расьлінам зануліць СО2 да канцэнтрацыі 0.01 мг/л, для іх гэта цалкам прымальны ўзровень, яны сябе будуць адчуваць значна лепей пры аэрацыі.
количество потребляемого со2 должно соответствовать количеству света и наоборот
Алег, гэта стратэгічная памылка. Не так гэта працуе! А вось як: недахоп СО2 можа быць кампенсаваны моцным асьвятленьнем і наадварот недахоп сьвятла кампенсуецца высокім утрыманьнем СО2 ў вадзе. Калі СО2 ў вадзе многа, то для падтрыманьня зададзенага тэмпу фотасінтэзу расьлінам трэба МЕНШ сьвятла. Калі сьвятла многа, то для падтрыманьня таго ж самага тэмпу фотасінтэзу, дастаткова МЕНШАЙ канцэнтрацыі СО2 ў вадзе. Гэта архі важна зразумець ці хаця б запомніць.
P.S. Пятровіч, прашу прабачэньня за афтоп, але, памятаю, Вы не былі супраць такіх абмеркаваньняў.